Happy valentine uit Shinouk ville /Siem Reap

Na een aantal dagen in Cambodja ben ik nog niet zeker wat ik er van vind. Het is compleet anders dan de rest van landen die ik in Zuid-Oost Azie heb gezien.
Ik heb jullie eerder verteld over de verschrikkelijke dingen die hier zijn gebeurt. Natuurlijk is het niet altijd koek en ei in deze regio geweest. Allen in Vietnam waar natuurlijjk ook vreselijke dingen gebeurt zijn, zijn al iets verder in hun ontwikkeling.
Maar Cambodja is pas sinds 1993 in vrede. Na het Pol pot regime van 1975 to 1979 zijn er ongeveer 2 miljoen mensen vermoord of worden vermist.
Heel veel mensen onder de waren de intellectuelen van Cambodja. Mensen die een andere taal spraken werden systematisch vermoord. Waardoor Cambodja terug viel naar een land dat bestuurd werd door boeren.
De mensen vandaag hebben vaak zelf direct of indirect deze oorlog te maken gehad.

De mensen hebben hier nog steeds last van. De straten zijn bezaaid met troep. Vooral plastic en etensresten. Er is ook geen goeie riolering en overal stinkt het naar menselijke uitwerpselen. De mensen zijn vies en hebben echt vodden aan. Overal kom je bedelaars tegen.
De een is blind en wordt begeleidt door twee kleine meisje van 3 jaar oud. Heel veel mannen die een arm of een been missen. Heel veel oude vrouwtjes die met jonge baby’s op het strand lopen te bedelen. En dan heb je ook nog de kinderen op het strand, die met hun lieve smerige gezichtjes geld hopen op te halen. Als je een van hun geld geeft rent het lieve kleine mannetje gelijk naar hun baas (Vader???) om het geld af te geven. It’s breaking your hart. De wereld kan soms erg hard zijn.

Laos was ook heel erg arm maar ik had het idee daar dat de mensen gelukkig waren met het weinige dat ze hadden en dat ze het leven positief in zagen. In Cambodja krijg ik het idee dat de mensen de toekomst niet zo positief in zien. Wanhopige mensen doen vreselijk dingen. De dingen die ik gehoord heb de afgelopen dagen zijn zo serieus dat ik liever niet in me eentje hier over straat loop.
Misschien is het overdreven en als ik verder het land intrek het heel anders is. Maar ik heb het nu over mijn ervaring van de eerste dagen in Cambodja,

Er gaan verhalen rond onder de backpackers over wilde berovingen. Meestal ’s nachts maar ook overdag. Zo was er laatst een westerse dame op klaar lichte dag beroofd van haar tas op het strand. Echter was ze niet van plan om haar tas zo maar mee te geven. Dit had ze beter wel kunnen doen want haar berover heeft haar met een steen een aantal malen in haar gezicht geklagen wat uiteraard geen fijne vakantie foto's heeft opgeleverd.

Natuurlijk heb ik niet alleen negatieve dingen te melden over Cambodja.
Ik zit nu in shinoukville aan de kust van de golf van thailand. Shinoukville is leuk stadje met een geweldige backpacker area. Natuurlijk kom je niet heel veel Cambodjaanse cultuur tegen. Maar is het er waarschijnlijk wel wat gezelliger. Ik kan me voorstellen dat de eerste toeristische oorden in Thailand ook zo begonnen zijn. Een mooi strand allemaal kleine barretjes met een geweldig uitzicht . Goed koop eten en drinken. Ik drink hier het goedkoopste biertje van mijn reis. Slechts 0,25 dollar cent per biertje in happy hour. Gelukkig is het in meerdere barren de hele dag happy hour.
Het er is s nachts niet heel veel aan. Maar dat komt denk ik door de overvloed van jonge hoertjes die de westerse meisjes weg jagen waardoor alleen de vieze oude mannetjes met piep jonge meisjes overblijven. Niet echt een goede combinatie voor een wicked party op de dance vloer. Daarom besloten we om een dag eerder te vertrekken om wat cultuur te gaan op snuiven.

Joe en ik trekken op Valentijnsdag verder naar Siem Reap. Waar we Angkor wat gaan bezoeken.
Ik ga mijn eerste wereld wonder aanschouwen. Moet absolute breath taking zijn. Helaas kunnen we niet met de slow train want we hoorden van andere reizigers dat de treinlijn normaal gesproken buiten werking is. En als het rijd hhet vaak drie dagen duurt om zijn bestemming te bereiken. Met de bus is het 10 uur en ik wilde echt graag met de trein, voor het avontuur en misschien de laatste mogelijkheid ter wereld waar je dit kan doen is 72 uur op het dak van een trein bit to much.

Mijn volgende up date komt dus uit Siem Reap. Een highlight van mijn trip en hopelijk kan ik daar een hoop mooie foto’s maken om jullie jaloers te maken.

Happy Valentine to you all


PS. Ik heb dit bovenstaande verhaal op vrijdag de 13e getypt en bevind me nu inmiddels in Siem Reap. Helaas niet per trein zoals genoemd maar met bus. Ook dit was een hele ervaring omdat de bus in brand vloog 2 uur voor Siem Reap. Het was even schrikken en gelukkig heb ik en mijn spullen geen schade opgelopen. Meer hier over in mijn volgende update.