Brandende bus en Ankor Wat
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Stefan
23 Februari 2009 | Cambodja, Phnom-Penh
Mijn laatste bericht is al weer van meer dan een week geleden. Ik heb weer een hoop mee gemaakt en mijn reis is weer volledig anders gelopen zoals gepland. Ga er maar eens lekker voor zitten want dit wordt weer een heel verhaal. Ik heb inmiddels al wat foto's naar me hyves geupload
Valentijnsdag 2009
We moesten vandaag vroeg op staan want we gaan naar Siem Reap. Een tien uurige busreis met een tussen stop in Phom Pehm. Uiteraard hadden we weer een aardige kater van de dag er voor, dus brak en met veel slaap te kort de bus in. Het is vier uurtjes terug naar Phom Pehn en de bus reis verloopt voorspoedig en ik kan lekker bij slapen. Rond het middag uur stoppen we in Phom pehn om over te stappen op de bus naar Siem Reap 6 uur verder.We moeten ongeveer anderhalf uur wachten zodat we genoeg tijd hebben om een bookshop te vinden voor wat vers lees voer en wat brandstof voor de mens. We besluiten Indies te gaan eten. Ik heb nog nooit van me leven Indies gegeten maar ik heb er veel goede verhalen over gehoord. India staat dan ook op me lijstje van droom bestemmingen. Ooit zal ik eens door India heen trekken met me rugzakje.
Het eten was smakelijk en goedkoop. Prima brandstof voor de volgende uurtje in de bus.
De volgende bus waar we in stapte was oud en vies. De stoelen waren kapot. De Blowers van de airco stuk en het het ergste van allemaal er waren tientallen muggen in de bus. God wat haat ik die beesten.
Ik heb wat in me nieuwe boek gelezen en ik viel vrij snel in slaap tot dat ik twee uur daar na wakker werd gemaakt. Ik werd wakker gemaakt door Chris een Engelse gast die ook met ons mee reisde. Achter in de bus heerste er paniek en de hele bus stond blauw. Gedesoriënteerd zocht ik mijn belangrijke spullen bij elkaar en zodra de bus stil stond sprongen we uit de bus. De achter kant van de bus stond in lichte laaie en er kwamen snel dorps bewoners met emmertjes water aan rennen. Gelukkig stopte we precies in een dorpje want als we ergens in de middle of nowhere stonden dan was alles echt afgefikt. Ik liet mijn andere bagage lekker in de bus liggen en we wachten op een veilige afstond tot dat de bus was geblust. Gelukkig was er niemand gewond geraakt en waren er alleen wat kippen verbrand. maar ja die waren toch voor het avond eten dus dat maakte ook niet heel veel uit. Helaas door de schrik zijn we vergeten om foto's van de bus te maken. Gelukkig is dit goed afgelopen want dit had een hele nare ervaring kunnen worden.
De bus reed uiteraard niet meer verder en het begon al donker te worden. en het laatste wat we wilde is om de nacht door te brengen in dit dorpje langs de kant van de weg. Er waren hier geen hotels, restaurants of zelfs winkels. Hier leefde alleen maar boeren. Gelukkig vonden we vrij snel iemand met een mini van. Die ons wel voor een klein bedrag naar Siem Reap wilde brengen.
Het busje was ook oud en onveilig maar we gokte het er toch op. Na een intense dag vol spanning en sensatie kwamen we rond 22 uur in Seam riep aan waar we een accommodatie vonden voor ongeveer 4 dollar per persoon.
Omdat het Valentijnsdag was besloten we om toch nog even uit te gaan om de sfeer in Siem reap te proeven.
Siem reap is een stuk kleiner en gemoedelijker als phon pehm en ik voel me hier een stuk meer op me gemak dan het ongure shinoukville.
Helaas hebben we weinig succes bij de dames al hebben we wel genoeg aandacht van de meiden van lichte zeden. Vriendelijk slaan we af en bestellen nog een nieuwe pitcher bier.
De volgende dag besloten we om lekker te chillen en om kaartjes te regelen voor Angkor Wat. We regelen een Tuk-Tuk voor twee dagen. Vandaag om de kaartjes op te halen en om zonsondergang te bekijken en de dag erna zou onze driver ons de hele dag rond rijden om de tempels te bekijken. Het tempel complex ligt op ongeveer 20 minuten rijden van Siem Reap en de kaarten voor een dag kost 20 dollar. wat best een hoop geld is hier.Het uitzicht was adembenemend de kleuren over de rijstvelden en het grote meer was prachtig. en we waren zeer benieuwd wat de dag erna ons zou brengen. We ging vroeg te bed want we wilden voor zonsopgang bij de tempels zijn. Om 4.30 spraken we af om naar de tempels te gaan.
Ik kan me niet meer herinneren wanneer ik zou vroeg uit me bed gegaan maar het was de moeite waard. Rond 5 uur kwamen we bij de tempels aan en besloten we zonsopgang te bewonderen bij de hoofd Tempel Angkor Wat. Het was redelijk druk maar we vonden een rustig plekje om de zon te zien op komen. Ook dit was weer een magisch gezicht en je moet je voorstellen hoe het 1000 jaar geleden was toen hier meer als een miljoen mensen leefden. London was in die zelfde periode nog een klein stadje van ongeveer 50 duizend mensen.
We waren iets eerder de tempel in gegaan als de grote menigte en we liepen daar bijna in ons eentje rond. Echt een aanrader om vroeg heen te gaan en zonder de mensen massa de tempels te bekijken. we hebben de hele dag mazzel gehad en hebben de tempels in alle rust kunnen verkennen. Mijn twee favoriete tempels zijn Bayon en Ta Prohm. De bayon tempel is bijzonder om zijn carvings. Er zijn 216 hoofden in de stenen gesneden en het ziet er werkelijk prachtig uit. Ok Ta prohm is prachtig. Deze tempel is overgroeid met bomen en is gebruikt voor een van de tombraider films, woorden schieten te kort dus ik laat het aan de foto's over (hyves)
9 uur later was het bloed heet en waren we moe en voldaan terug gegaan naar ons hotel. We hebben alle tempels gezien die we wilden zien en er is nog genoeg te zien om hier nog een keertje in de toekomst terug te komen. Ik kan het iederaan aanraden. Ik ben niet echt een tempel fan maar dit wat toch something else....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley